صحنه پابرجاست!

سالروز تخریب قبور مطهر بقیع تسلیت

-------------------------------------------------------------------------------

صدايي كه مي آيد صداي باران نيست، سوگ نامه اي است كه از چشمانِ مرغ حق جاري شده است و اين سرخي، سرخيِ غروب نيست، صورتِ شرم آگينِ طلوع امروز است.
ماهتاب، ديشب شعاعِ نفرين را بر زمين رها مي كرد و كُره ي خاكي را باتلاق اندوه در برگرفته بود. اگر تك سواري سياه پوش را در افق ديديد، بدانيد عزادار پيشوايان نور است و به مدينه مي رود تا آخرين قطرات خون جگرش را نزد امين خدايش به امانت بگذارد و او را گواه بدارد كه دلش ازدست گردباد سياه ستم، خون است.
امروز، شياطين، حادثه ي كوفه را تكرار كردند. و با دستان سياه كارشان حريم خانه ي مولاي عشق را با تخريب قبور اولاد پاكدامنش شكستند و نمكي از شوره زار جفا، بر زخم زهرا ريختند.
امروز مدينه كربلاي بي حسين است، عباس كجاست؟ خيمه هاي معصوميّت را آتش مي زنند و سرچشمه ي اين پليدي ها از طغيان يزيد كافر است.
بعد از اين، شيعه در غمِ تاريكيِ قبور آل محمد و داغِ بي سايه باني اين مزارهاي مقدس، خواهد سوخت. و امشب، از اين پس، ماه بر بقيع، پر فروغ تر مي تابد چرا كه ديگر هيچ چراغي در آن جا سوسو نمي زند و هيچ نوري نمي جنبد و هيچ شعله اي نمي رقصد.
آسمان، چشمان خيره ي خود را به بقيع مي دوزد و تمام ستارگانش را وقف آن جا مي كند. و ما آروزي افروختن شعله اي را در زير ديوارهايي كه خاك و خشت آن را از غربت ساخته اند، دفن خواهيم كرد و چشم هايمان، حسرت سبز بوسه اي را بر ضريح منورشان خواهد گريست.

سید جهاد نظری

برگرفته از :irc.ir