صحنه پابرجاست!

هلال ماه صیام  از افق   دمید     دوباره

گه    ضیافت   عام    خدا رسید  دوباره

کبوتر   دل    مردان          بارگاه    تولا

ز  شوق  دیدن رخسار حق تپید دوباره

ز خم  رحمت    پروردگار       عز  جلاله

شراب نور به   پیمانه ها   رسید دوباره

به ساکنان حریم  و به  سالکان طریقت

فرشته   می دهد  از  اوجها نوید دوباره

هر  آن که  لوح دل از زنگها زدود سحرگاه

صلا  ز  خلوت کروبیان      شنید   دوباره

ز   چشم  منتظران وصال  او ز سر صدق

چه اشکها که به سجاده ها چکید دوباره

دهید مژده به لب تشنگان عشق که آمد

ز   جام  دوست  به کام شما نبید دوباره

هلا  به  راه خطا رفتگان  خدای     توانا

قلم   به   دفتر   جرم شما کشید دوباره

به  یمن   جلوه ی  ماه صیام مرغ دل من

برون ز محبس تن«خوش عمل»پریددوباره

التماس دعا

ماه شعبان رفت و آن محبوب بی همتا نیامد

ماه دیگر آمد و آن ماه خوش سیما نیامد

سالها شد دل به شوق دیدن رویش روانه

خسته شد این دل و لی آن دلبر دلها نیامد

جان من در انتظار آن مسیحا دم برون شد

از برای زنده کردن یک دم از عیسی نیامد

کور شد چشمان یعقوب دلم از هجر رویش

بر شفای چشم دل یک پیرهن اما نیامد

تشنگان دیدنش چشم انتظار جام وصلش

لیکن آن ساقی مستان با می و صهبا نیامد

جان به لب آمد ز دوری نگار ما و لیکن

یادگار آل طه یوسف زهرا نیامد

خجسته روز نیمه شعبان ، میلاد مسعود قطب عالم امکان ، امید مستضعفان جهان ، عزیز دل و جان ، حضرت مهدی موعود صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بر همه عاشقان و چشم انتظاران مبارک

دل شود امشب شکوفا در زمین

با دو دست فاطمه امضا شود

شاعر : کمال مومنی

به قلم : ابراهیم قبله آرباطان

به قلم : عاطفه سادات موسوی

شاعر: استاد سهیل محمودی

ای عالمان فرزانگان سیمای قرآن آمده    ای عاشقان می خوارگان سر لوح مستان آمده
ای عابدان ای زاهدان محراب خندان آمده      ای عارفان دلدادگان تلبات سبحان آمده
ای بی کسان بیچارگان شاه خوبان آمده    در مدرس و میخانه و محراب مقصود آمده
ای شیعه بادا مژده ات مهدی موعود آمده

ای عاشق روی نگار آمد گل رعنای تو       ای سائل مهر و ولا آمد شه والای تو
ای پیرو راه خدا آمد دگر مولای تو           ای دیده خونبار دل آمد مه شبهای تو
ای سینه سوزان رسید آن مرحم غمهای تو     یعنی که الطاف خفی از سوی مسجود آمده
ای شیعه بادا مژده ات مهدی موعود آمده

لطف خدا با این تولد بر سر ما سایه شد    با خلقت او بهر دین تفسیر صدها آیه شد
او از برای جاودانی دین حق سرمایه شد         هم از برای برقراری عدالت پایه شد
جسمش به قنداق حریر در جنان پیرایه شد    آن کودکی کو در جهان هم هست و هم بود آمده
ای شیعه بادا مژده ات مهدی موعود آمده

نامش محمد همچنان نام نکوی مصطفی         رخسار نورانی او تکرار روی مرتضی
زیبایی و حسن وجمالش چون امام مجتبی       راهش طریق روشن و خونرنگ شاه کربلا
آید که گیرد انتقام حضرت خیر النسا       هم احمد و هم حامد و هم حمد و محمود آمده
ای شیعه بادا مژده ات مهدی موعود آمده

شاعر: استاد سازگار (میثم)

************************************************************************

میلاد باسعادت اشبه الناس خَلقاً و خُلقاً به رسول خدا،جوان پاک سیرت عاشورا،نور دیده سید الشهدا، حضرت علی اکبر (علیه السلام) و روز جوان خجسته باد

*************************************************

این هفته هم گذشت تو اما نیامدی
خورشید خانواده ی زهرا نیامدی
از جاده ی همیشه ی چشم انتظارها
 ای آخرین مسافردنیا نیامدی
صبحی کنار جاده تو را منتظر شدیم
"آمد غروب،رفت وتوآقا نیامدی"
امروزمان که رفت چه خاکی به سر کنیم؟
 آقای من ! اگر زد وفردا نیامدی
غیبت بهانه ای است که پاکیزه تر شویم
تا روبرویمان نشدی ، تا نیامدی! 

شاعر:  علی اکبر لطیفیان

بهشتي فقط يك نام نيست كه هر سال در هفتم تير از او تجليل كنيم و او را بستاييم، بلكه يك فرهنگ و قاموس است. فرهنگي كه در لحظه لحظه سرافرازي اين ملت، نقشي سترگ و در صحنه صحنه اين انقلاب حضوري برجسته دارد.
مكتب بهشتي چون خوني تازه و جوشان در شريان هاي پيكره حيات معنوي اين نهضت حسيني، جاري است.
اصلاً چرا بايد هميشه همه، مثل هم بنويسند؟ چه كسي اين كليشه بي تأثير را ساخت كه سه دهه است در هر مناسبتي فقط از سجايا و اخلاقيات هر از دست رفته اي بايد گفت؟ و كجاست تأثير اين قدرداني ها و كو عبرت اندوزي از اين رويدادها؟

از او با تخم مرغ و گوجه گنديده استقبال مي كردند. خودم ديدم، در كشور خودمان، نه در خارج!

خرده نگيريد، بگذاريد آنها كه نبوده اند و الان مي بينند كه در هفتم تير چپ و راست از بهشتي مي گويند و از زمين و آسمان بهشتي مي بارد، بدانند كه نام بهشتي چرا در تاريخ اين ملت رنج كشيده باقي است؟ و چرا بايد هفتم تير را بزرگ بشماريم؟ و چرا انقلاب خميني(ره) مديون شهداي هفتم تير است؟
بقاي بهشتي مديون مظلوميت اوست. همان مظلوميت كه خميني كبير درباره اش قريب به مضمون فرمود: «چيزي كه شهادت شهيد بهشتي در برابر آن ناچيز است، مظلوميت اوست.»

همان رمز جاودانگي علي(ع)، آنگاه كه در محراب مسجد كوفه به ضربت شقي ترين منافق تاريخ، محاسنش به خون سرش خضاب شد و فرياد برآورد كه «فزت و رب الكعبه.» حتماً شنيده ايد كه وقتي خبرش در شهر پيچيد كه علي را در محراب مسجد به شهادت رسانده اند، كساني گفتند مگر علي(ع) نماز مي خواند؟
و با خود مي انديشم كه علي(ع) از كدام غصه رها شد كه رستگار شد؟ ... بگذريم. بهشتي از همان طايفه بود، از همان قافله كه به سوي حرم دوست مي تاختند و از دشواري راه و خار مغيلان و ملامت ناكسان باكي نداشتند. گرچه دلشان از تيغ تيز طعنه شرحه شرحه بود.

آن روزها، آن رئيس جمهور روسياه با جذاب ترين ابزار تبليغاتي غنيمت آورده از فرنگ، بهشتي و ياران صادقش را در چشم مردمان مغضوب كرده بود؛ چهره مردمي ترين روحاني خدمتگزار را كه همه وجودش وقف خدمت مفيد و مدبّرانه به مردم بود. آري، جز به بهاي شهادت عظيم او و يارانش محال بود پرده سياه تزوير از چهره نفاق دريده شود. در اين موضوع، فراوان مي توان نوشت، ولي مي دانم كه مقالات طولاني خواننده ندارد.

اين همه نوشتم تا تلنگري باشد كه «بهشتي ها» را امروز هم بايد دريافت. خوّاص قوم، چراغ هدايت در دست، بي باك از «لومه لائم» نبايد بگذارند در ظلمات جهالت و تعصبّات كور منافقين قديم و جديد، چهره منور ياران صادق و رفيقان موافق قافله سالار عشق حضرت خميني كبير، مخدوش شود.

و نيايد آن روز كه براي روشن شدن راه، ياري ديگر از ياران امام(ره)، چون شمع بسوزد تا چهره واقعي دشمنان انقلاب آسماني مان بر همگان نمايان شود. خداي را سپاس مي گوييم كه كاروان انقلاب حسيني با رهبري الهي برادر و شاگرد خميني(ره)، كه او نيز زخم كينه نفاق بر دل و دست دارد، بالنده تر از گذشته به سوي نور و رستگاري در حركت است.

ياد سيد و سالار شهيدان انقلاب، شهيد مظلوم، دكتر بهشتي و ياران باوفا و همراهان باصفاي او كه جانشان را بر سر عهد و پيمانشان با خداي بزرگ نهادند و جاودانه شدند، هميشه گرامي باد.

====================================================================

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

*برگرفته از سایت مرکز پژوهشهای صدا وسیما

نزهت بادی

شاعر: سودابه مهیجی

روز جانباز بر تمامی شاهدان زنده دوران حماسه و ایثار،جانبازان عزیز مبارک

*************************************************

ایثار تکیه داده به دوش عصایتان

 ایمان شکوفه ای به لب با صفایتان

گلدان ولو شکسته نشانی است از بهار

پیچیده عطری از شهدا در صدایتان

چیزی زیاد نیست اگر آسمان عشق

هر شب گل شهاب بریزد به پایتان

این  لطف کوچکی ست که هر روز صبح زود

خورشید إن یکاد بخواند برایتان

روز قیامت است و ابوالفضل آمده ست

تا از شما سوال کند ماجرایتان

جای سوال نیست که او خود حضور داشت

در گیر و دار حادثه ی کربلایتان

می پرسد از شما که شما پاسخش دهید

تا بشنود شکوه بلند صدایتان

پاسخ نمی دهید مبادا ریا شود

رازیست بین قلب شما با خدایتان

او با لبان تشنهء خود بوسه می زند

بر شانه های زخمی بی ادعایتان

شاعر: علیرضا دهقانیان

تو به صورت بر زمین افتاده ای زهرا گواست

شاعر: جواد حیدری

*************************************************************************

میلاد باسعادت اسوه جانبازی و عشق،حضرت قمر بنی هاشم اباالفضل العباس (ع) بر همگان بویژه جانبازان عزیز خجسته باد

****************************************************************************

محمد کاظم بدر الدین

شاعر: سودابه مهیجی

میلاد با سعادت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) خجسته باد

-----------------------------------------------------------------------------------------------

سلام بر تو كه گلويت، بوسه گاه پيامبر بود. اي خلاصه فاطمه و علي! بر ما بتاب كه در تيرگي خاك، بي آفتاب ياد تو، پامال عبور روزهاييم و تنها عشق است كه مي تواند در تعريف تو، قد راست كند. امروز، خانه محقر علي، در آفتاب جمال تو، به مركزيّت عالم، شناخته خواهد شد و نورِ سرگردانِ حسين كه سال ها پيش از خلقت آدم در افلاك غوطه مي خورد، در قاب جسم خويش، حلول خواهد كرد.

بيا اي هم بازي جبرئيل و پيمبر، كه عشق تو، هول قيامت و سكرات مرگ را بر ما آسان مي كند.

سلام كردم و به من تبسمت جواب داد

فتاد سايه ات سرم، دوباره آفتاب داد

چهار سوي خانه ام سلام مي فرستمت

سلام دادم و به من دعاي مستجاب داد

نوشته:رزیتا نعمتی

شاعر: خدیجه پنجی