صحنه پابرجاست!

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم    سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور

< حافظ >

برگرفته از کتاب “مشکلات را شکلات کنیم” نوشته “مسعود لعلی

انتشارات بهار سبز

تن به محنت ده اگر خواهی بگردی سربلند        گر نیفتادی به آتش ، اوج نگرفتی سپند

< واعظ قزوینی >

در یک موزه ی معروف که با سنگهای مرمر کف پوش شده بود . مجسمه ی بسیار زیبای مرمرینی به نمایش گذاشته بود که مردم از راههای دور و نزدیک برای دیدنش به آنجا می رفتند . کسی نبود که مجسمه زیبا را ببیند و لب به تحسین باز نکند.

شبی سنگ مرمرینی که کف پوش سالن بود با مجسمه شروع به حرف زدن کرد:
این منصفانه نیست، چرا همه پا روی من می گذارند تا تو را تحسین کنند؟ مگر یادت نیست ما هر دو در یک معدن بودیم ، این عادلانه نیست ، من خیلی شاکیم .
مجسمه لبخند زد وآرام گفت : یادت هست روزی که مجسمه ساز خواست رویت کار کند، چقدر سر سختی و مقاومت کردی ؟ سنگ پاسخ داد: آره ، آخر ابزارش به من آسیب می رساند ، گمان کردم می خواهد آزارم دهد ، من تحمل این همه درد و رنج را نداشتم . ومجسمه با همان آرامش و لبخند ملیح ادامه داد :
ولی من فکر کردم که به طور حتم می خواهد از من چیزی بی نظیر بسازد ، بطور حتم قرار است به یک شاهکار تبدیل شوم . بطور حتم در پی این رنج ، گنجی نهفته هست.پس به او گفتم هر چه می خواهی ضربه بزن ، بتراش و صیقل بده !!!لذا درد کارهایش و لطمه هایی را که ابزارش به من می زدند را به جان خریدم و هرچه بیشتر می شدند، بیشتر تا ب می آوردم تا زیباتر شوم . امروز نمی توانی دیگران را سرزنش کنی که چرا روی تو پا می گذارند و بی توجه عبور می کنند.

سلام وارث تنهای بی‌نشانی‌ها!
خدای بیت غزل‌های آسمانی‌ها

نیامدی و کهنسال‌هایمان مُردند
در آستانهٔ مرگ‌اند نوجوانی‌ها

چقدر تهمتِ ناجور بارمان کردند
چقدر طعنه که: «دیوانه‌ها! روانی‌ها!

کسی برای نجات شما نمی‌آید
کسی نمی‌رسد از پشتِ نُدبه‌خوانی‌ها»

مسیحِ آمدنی! سوشیانس! ای موعود!
تو ـ هر که هستی از آن‌سوی مهربانی‌ها!

بگو به حرف بیایند مردگانِ سکوت
زبان شوند و بگویند بی‌زبانی‌ها

هنوز پنجره‌ها باز می‌شوند و هنوز
تهی است کوچه از آوازِ شادمانی‌ها

و زرد می‌شوند و دانه‌دانه می‌افتند
کنار پنجره‌ها برگِ شمعدانی‌ها

شاعره:پانته آ صفایی بروجنی

شاعر : زنده یاد استاد شهریار

برای هر هدفی زیر این گنبد کبود هنگامی وجود دارد:
هنگامی برای زاده شدن هنگامی برای مردن
هنگامی برای خرابی هنگامی برای آبادانی
هنگامی برای گریه هنگامی برای خنده
هنگامی برای سوگواری هنگامی برای پایکوبی
هنگامی برای در بر گرفتن هنگامی برای پس زدن
هنگامی برای یافتن هنگامی برای گم کردن
هنگامی برای بذرافشانی هنگامی برای درو
هنگامی برای سکوت هنگامی برای سخن گفتن
هنگامی برای عشق هنگامی برای نفرت
هنگامی برای جنگ هنگامی برای صلح
اکنون هنگام چه کاری است ؟ اکنون انتخاب می کنی که هنگام چه کاری باشد . تو تمامی این فرصت ها را داشته ای و اکنون زمان آن رسیده است که انتخاب کنی این بار چه هنگامی را می خواهی تجربه کنی .این لحظه ابدی است . هنگام تصمیم گیری جدید تو.جهان در انتظار تو و تصمیم توست و برای آن چه به وجود می اوری جا بازمی کند . تو همانی را به وجود می آوری که هستی.

الف- اشتیاق برای رسیدن به نهایت آرزو
ب- بخشش برای تجلی روح وصیقل جسم
پ- پویایی برای پیوستن به خروش حیات
ت- تدبیربرای دیدن افق فرداها
ث- ثبات برای ایستادن دربرابربازدارنده ها
ج- جسارت برای ادامه زیستن
چ- چاره اندیشی برای یافتن راهی درگرداب اشتیاق
ح- حق شناسی برای تزکیه نفس
خ- خویشتن داری دربرابرتهمت ها وناسزاها
د- دوراندیشی برای تحول زندگی
ذ- ذکرگویی برای اخلاص عمل
ر- رضایتمندی برای احسان شعف
ز- زیرکی برای مغتنم شمردن دم ها
ژ- ژرف بینی برای شکافتن علت ها
س- سخاوت برای گشایش درکارها
ش- شایستگی برای لبریزشدن دراوج
ص- صداقت داشتن
ض- ضرر راتحمل کردن
ط- طهارت وپاک بودن نیت در راهی که قدم برداشته ایم
ظ- ظلم نکردن ومظلوم بودن
ع- عمل به دانسته ها
غ- غیرت نسبت به اهداف
ف- فکربزرگ درسرداشتن
ق- قدرشناسی نسبت به همه
ک- کمال گرایی
گ- گذشت
ل- لزوم ایمان به قدرت لایزال
م- مشکلات را شکلات دیدن
ن- نداشتن ترس وهراس از تلاش
و- وابسته پنداشتن موفقیت خودبه دو نفرخدا و خودمان
ه- هدف دقیق و مناسب داشتن
ی- یافتن راه درست برای رسیدن به هدف

روزی سنگتراشی که از کار خود ناراضی بود و احساس حقارت می کرد ، از نزدیکی خانه ی بازرگانی عبور می کرد. در باز بود و او خانه مجلل ، باغ و نوکران بازرگان را دید و به حال خود غبطه خورد و با خود گفت : این بازرگان چقدر قدرتمند است! و آرزو کرد که مانند بازرگان باشد.

در یک لحظه ، او تبدیل به بازرگانی با جاه و جلال شد. تا مدت ها فکر می کرد از همه قدرتمند تر است . تا این که یک روز حاکم شهر از آنجا عبور می کرد. او دید که همه مردم به حاکم احترام می گذارند حتی بازرگانان .

مرد با خودش فکر کرد : کاش من هم یک حاکم بودم ، آن وقت از همه قویتر می شد.

در همان لحظه ، او تبدیل به حاکم مقتدر شهر شد. در حال که روی تختی روان نشسته بود ، مردم همه به او تعظیم می کردند. احساس کرد که نور خورشید او را می آزارد و با خودش فکر کرد که خورشید چقدر قدرتمند است .

او آرزو کرد که خورشید باشد و تبدیل به خورشید شد و با تمام نیرو سعی کرد که به زمین بتابد و آن را گرم کند. پس از مدتی ابری بزرگ و سیاه آمد و جلوی تابش او را گرفت. پس با خود فکر کرد که نیروی ابر از خورشید بیشتر است و تبدیل به ابری بزرگ شد. کمی نگذشته بود که بادی آمد و او را به این طرف و آن طرف هل داد. این بار آرزو کرد که باد شود و تبدیل به باد شد. ولی وقتی به نزدیکی صخره ای رسید ، دیگر قدرت تکان دادن صخره را نداشت. با خود گفت که پس صخره قوی ترین چیز در دنیاست و تبدیل به آن شد . همان طور که با غرور ایستاده بود ، ناگهان صدایی شنید و احساس کرد که دارد خرد می شود. نگاهی به پایین انداخت و سنگتراشی را دید که با چکش و قلم به جان او افتاده است !

اي زن! يادمان مي‏ماند، خداحافظي آخرينت با فرزندان شهيد وطن، كه اگر نبود صبر تو، چه كسي طعم شيرين فتح و پيروزي را به خاك وطن مي‏بخشيد؟

طاقت تو، اجازه از خود گذشتن پهلوانان قصه‏ هاي تاريخ است.

مگر نه آنكه هرجا مردي درخشيده، از بركت حضور آفتابي زني بوده است و امروز، بند بند شعرِ روشن تو را خواهيم سرود، تا قطره‏ اي از درياي بي‏كران وجودت را به نظاره بنشينيم.

امروز، موج‏ها در تلاطم آبي خويش، نام تو را بر زبان مي‏آورند.

دين من، تو را به تندباد هر نگاهي نمي‏فروشد. تو نگيني هستي كه با عصمت مريم، طلاكوب مي‏شود. تو هاجروار، هفت مرتبه، اسماعيل عطش را ميان صفا و مروه زندگي، سيراب مي‏كني.

ای دوست به حنجر شهیدان صلوات     بر پیکر بی سر شهیدان صلوات

از دامن زن مرد به معراج رود         بر دامن مادر شهیدان صلوات

میلاد مسعود هدیه آسمانی خدا،خورشید کعبه و زمزم و صفا،صدیقه کبری ، ام ابیها،حضرت فاطمه زهرا(سلام اله علیها) بر تمامی آشنایان کوی فاطمی بویژه بانوان و مادران گرامی خجسته.

باده بريز ساقيا به جام مي گسارها * * * از آن مي اي كه داده حق وعده به بي قرارها
كه ديده ها شود برون ز قيد انتظارها * * * از پس پرده شد عيان چهره پرده دارها
شكوه ديگري خدا داده به روزگارها * * * به گوش جان رسد ندا ز طَرْفِ جويبارها
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدي

بيا بيا به جمع ما مي طهور مي دهند * * * خدمت پير پيروان اِذن حضور مي دهند
خطّ امان ما ازين جشن و سرور مي دهند * * * به سوي روضه جنان برگ عبور مي دهند
برگ عبور ظلمت از جلوه نور مي دهند * * * به شعر عارفانه ام حدّ شعور مي دهند
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدي

گفت خدا به آسيه عود به مجمر آورد * * * مي طهور از جنان ساره به ساغر آورد
قِماط مريم آورد ، گلاب هاجر آورد * * * حامل وحي سرمدي سوره كوثر آورد
كه بهر ختم الانبيا خديجه دختر آورد * * * چه دختري كه مرغ دل نغمه ز دل برآورد
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدي

مژده بده به عاشقان روح مجسّم آمده * * * سوره كوثر از خدا براي خاتم آمده
به نزد ختم الانبيا ز خُلد آدم آمده * * * نوح نبي به خدمت نيّرِ اعظم آمده
خليل با كليم حق همدل و همدم آمده * * * براي عرض تهنيت مسيح مريم آمده
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدي

اوست كه ز امر كبريا فاطمه هست نام او * * * اوست كه شهد بندگي ريخته حق به جام او
عرض سلام مي كند نبي به احترام او * * * علي قيام مي كند مقابل قيام او
شرم و حيا ، حيا كند ز عفّت كلام او * * * خوش آن زني كه مي كند پيروي از مرام او
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدی

فاطمه اي كه هستي جهان بود ز هست او * * * عالمه اي كه داده حق كِلك قضا به دست او
چرخ بود مدوّر از گردش چشم مست او * * * هر آن زني كه مي خورد ز ساغر الست او
بهشت را به او دهد خدا به ناز شست او * * * مشي و مرام ما بود ايده حق پرست او
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدي

اگر نبود فاطمه حدوث را قِدم نبود * * * اگر نبود فاطمه حيات را عدم نبود
اگر نبود فاطمه رسول محترم نبود * * * اگر نبود فاطمه اَتمِّ هر نعم نبود
اگر نبود فاطمه سوره « والقلم » نبود * * * اگر نبود فاطمه كتيبه اي رقم نبود
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدي
شاعر: زنده یاد ژولیده نیشابوری

شعر از محمود پور وهاب

معلم کیست؟ مهر آفرینش         چراغ آفتاب اهل بینش

معلم کیست؟ شعر نظم هستی      سرود درد و شمع بزم مستی

معلم کیست؟ افشاننده جان         به پای لاله های دشت سوزان

معلم کیست؟ دل از خود بریدن          خدا را دیدن و خود را ندیدن

معلم کیست؟ یار حق تعالی              که آموزد ترا اسماء حسنی

معلم کیست؟ رب النوع انسان      وجودش جانشین حی سبحان

حدیث راه پر خون در نوایش        طنین عشق مجنون در صدایش

طبیب درد بیدرمان ودرد است      دمش گرمی ده دلهای سرد است

نگاهش مهر جانبخش بهاریست      دلش یک آسمان آیینه کاریست

شمیم مهربانی در کلامش           و بوی آشنایی در سلامش

اگر چه او نباشد کیمیاگر             نماید خاک را با یک نظر زر

به گوشم خواند درس عشق و عرفان      و یادم داد راه سخت و آسان

روز معلم مبارک

شاعر:محسن محمودی

يا اين دل شكسته ی ما را صبور كن
يا لا أقل به خاطر زينب ظهور كن

ديگر بتاب از افق مكه ، ماه من!
اين جاده هاي شب زده را غرق نور كن

با ذوالفقار حضرت مولا بيا و بعد
دلهاي شيعه را پرِ حسّ غرور كن

با كوله بار غربت و اندوه خود بيا
از كوچه هاي سينه زني مان عبور كن

امشب بيا كه روضه بخواني برايمان
امشب بساط گرية ما را تو جور كن

يا چند صفحه مقتل كرب و بلا بخوان
يا خاطرات عمه تان را مرور كن

هم از وفاي ساقي لب تشنگان بگو
هم يادي از مصيبتِ سرخ تنور كن

شاعر : یوسف رحیمی