امام جواد(ع) نخستين امام شيعه است كه در خردسالي به امامت رسيده است. اين مسئله، طعن و مخالفت دشمنان را برانگيخت؛ تا آنجاكه به حيرت و حتي سرگرداني برخي از شيعيان نيز انجاميد. امّا با آشكار شدن جلوه هاي الهي امامت آن امام، اندك اندك ابرهاي تيره ترديد كنار رفت.

حضرت امام جواد(ع) مناظره ها و بحث و گفت وگوهاي زيادي داشته است كه برخي از آنها بسيار پر سروصدا و هيجان انگيز و جالب بوده است. علّت اصلي پيدايش اين مناظره ها اين بود كه از يك سو، امامت او به سبب كمي سن براي بسياري از بزرگان و دانشمندان كاملاً ثابت نشده بود؛ ازاين رو براي اطمينان خاطر و آزمايش، پرسش هاي فراواني از آن حضرت مي كردند. از سوي ديگر، در آن مقطع زماني، قدرت معتزله، افزايش يافته بود. معتزله آنچه را كه عقلشان صريحاً تأييد مي كرد، مي پذيرفتند و بقيه را رد و انكار مي كردند و چون رسيدن به مقام امامت امّت در سنين خردسالي با عقل ظاهربين آنان توجيه پذير نبود، پرسش هاي دشوار و پيچيده اي مطرح مي كردند تا به پندار خود، آن حضرت را در ميدان رقابت علمي شكست بدهند!
با وجود اينكه امام جواد(ع) در 25 سالگي به شهادت رسيدند؛ امّا بيش از 220 هزار حديث درباره مسائل مختلف اسلامي از آن حضرت در دسترس ما قرار دارد و 120 نفر، از ايشان روايت كرده اند.

برگرفته از irc.ir