به پاس یک دل ابری دو چشم بارانی

پر است خلوتم از يك حضور نوراني

كسي كه وسعت او در جهان نمي گنجد

به خانه دل من آمده است مهماني

غمي به قدمت تاريخ درد انسان داشت

دلي به وسعت جغرافياي انساني

چه بود؟ صاعقه اي كز سر زمانه گذشت

و يا ز خواب جهان يك عبور طوفاني؟

نشسته است به جانم هميشه تا هستم

غمش اصيل تر از يك نياز روحاني

هنوز مي شنود آن صداي محزون را

دلم به روشني آيه هاي قرآني

شاعر:فاطمه راکعی