چشمه هاي خروشان تو را مي شناسند
موج هاي پريشان تو را مي شناسند
پرسش تشنگي را تو آبي، جوابي
ريگ هاي بيابان تو را مي شناسند
نام تو رخصت رويش است و طراوت
زين سبب برگ و باران تو را مي شناسند
از نشابور بر موجي از «لا» گذشتي
اي كه امواج طوفان تو را مي شناسند
اينك اي خوب، فصل غريبي سرآمد
چون تمام غريبان تو را مي شناسند
كاش من هم عبور تو را ديده بودم
كوچه هاي خراسان تو را مي شناسند

سروده: زنده یاد قیصر امین پور