سالروز شهادت امام یازدهم شیعیان جهان ،ابا المهدی امام حسن عسکری(ع) را به تمامی عاشقان اهل بیت (علیهم السلام) تسلیت می گویم.

=============================================

گويا واقعه اي رخ داده است كه بادها اين گونه پريشانند كه رودها اين قدر بي تابانه مي خروشند، كه ابرها ناله كنان مي گريند كه زمين اين قدر احساس غريبي مي كند!
گويا واقعه اي رخ داده است كه صداي بي تابي و ضجه فرشتگان، در آسمان ها پيچيده، كه اندوه و غم، بر در و ديوارها سايه انداخته، كه سامرا سر در گريبان حزن فرو برده!
شايد مصيبتي بزرگ، دامن گير خاك شده است.

آه، اي يازدهمين ستاره درخشان عشق! روشنان حضورت را از آسمان سامرا مگير؛ تاريكي، افق هاي پس از تو را تاب نمي آورد.
سايه مهرباني ات را از سر دنيا نگير؛ دست هاي يتيمي خاك، تا ابد به جست وجوي وجود بهارانه ات، در به در خواهد شد.
اگرچه سخت مي گذرد برايت، اگرچه لحظه هايت سرخند و دلگير، اگرچه دورت حصاري كشيدند تا فاصله اي باشد بين تو و دنيا، اگرچه دست هاي «معتمد»ها، تو را پنهان كردند از چشم ها؛ تنها از ترس حقيقت محضي كه از خانه تو برخواهد خاست تا عدالت را در زمين فراگير كند، كسي كه پاره تن تو بود و وارث بعد از تو! سايه ات را از سرِ زمين مگير!

هر چند ديوارهاي فاصله «بني عباس» بلندتر مي شد، عطر حضور آسماني تو بيشتر منتشر مي شد.
هر چه دايره محاصره «معتمد»ها تنگ تر مي شد، ميدان جاذبه عشق و محبت تو گسترده تر مي شد.
تو در احاطه كينه ها و نفرت ها، در حصار جهل و دشمني گرفتار بودي و آن گاه، با سرانگشت معجزه و غيب، بند از پاي گرفتاران مي گشودي.
آه، مولا! ماجراي تو و كودك دلبندت، آتشي انداخته بود به جان كوردلان كه مي پنداشتند مي توانند حقيقت محتوم جهان را عوض كنند.
چه زيبا جان ها را به عطر حضور يگانه فرزندت آشنا كردي! چه زيبا فلسفه غيبت و ظهور موعود را بيان كردي؛ جان ها هنوز در آتش انتظار موعود شعله ورند.

و امروز، روز توست؛ روز تشييع غريبانه تو بر بال فرشته ها، روز رهايي تو از حصار «معتمد»ها. 

نوشته: خدیجه پنجی