صحنه پابرجاست!

ماه شعبان منه از دست قدح كين خورشيد

از نظر تا شب عيد رمضان خواهد شد

رجب، آغاز سلوك است و شعبان نيمه راه و رمضان پايانه سير. از اين پس، شب هاي ما در جويبار نورِ ماهي تن مي شويد كه اشارت ها به دور پياله شوق دارد. با «سجّاد» و «حسين» و «عبّاس» آغاز مي شود، به آسمان موعود سر مي كشد و دست در دست رمضان مي گذارد.

شگفتا از ماه خورشيد وشي كه آسمان ها در خود پروريده است. شگفتا از اين روز فرخنده كه به استقبال سجده و شهادت و جوانمردي مي رود و هنوز اين سه را بدرود نگفته است كه در آغوش وعده يزدان مي غلتد.

اين چه ماه دلربايي است كه هر گاه آسمان بخت امّت احمدي را مي نوازد، زمين، ولادتگاه سجّاد، حسين، عباس و موعود - عليهم السلام ـ مي شود؟

آفرين بر دست و بازوي دريايي تو كه چنين گوهراني را از ژرفاي اقيانوس تقدير، بيرون كشيدي و بر مصطبه امامت و نجابت نشاندي.

شعبان را كه بدرقه گوي رجب است و سلام گوي رمضان، دوست مي داريم؛ زيرا خاك ما را چنان به افلاك نزديك كرده است كه گويي ميان دست ما و ستارگان اقبال، فاصله اي بيش از چشم ما و تماشا نيست.

رضا بابایی

 
حلول ماه زیبای خدا، ماه پر برکت محمد مصطفی (ص)، ماه اعیاد خاندان آل عبا ، شعبان المعظم ، بر همه عابدان و سالکان مبارک

------------------------------------------------------------------------------------------------------

حضرت امیر المومنین علی علیه السلام به نقل ازپیامبر اعظم صلی الله علیه وآله فرمودند :
... چون روز اول شعبان شود ، خداوند عزوجل به باز شدن درهای بهشت امر می کند ، پس باز می شوند و به درخت طوبی [ درختی است در بهشت ] فرمان می دهد تا شاخه های خود را به دنیا نزدیک کند ، آنگاه منادی پروردگار عزوجل ندا سر می دهد : ای بندگان خدا این شاخه های درخت طوبی است ، پس به آن در آویزید ، که شما را به سوی بهشت بر افرازد و این شاخه های درخت زقوم است [ درختی است از درختان دوزخ که در سوره مبارکه واقعه از آن یاد شده است ] از آن دوری کنید تا شما را به جانب دوزخ نبرد .
رسول خدا فرمود : سوگند به آن که مرا به راستی مبعوث به رسالت  نمود ، هر که در این روز دری از خیر و نیکی را فراگیرد به تحقیق به شاخه ای از شاخه های درخت طوبی در آویخته که او را به سوی بهشت می کشاند ، و هر که در امروز دری ازشر و بدی را فرا گیرد ، به یقین به شاخه های زقوم در آویخته ، که او را کشاننده به سوی آتش است . سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله اعمالی که هریک باعث در آویخته شدن به شاخه ای از شاخه های طوبی است بدین صورت بیان فرمودند :
امروز هر کس برای خدا نماز مستحبی بجا آورد ، و هرکه در این روز روزه بدارد ، و هرکه میان زنی با همسرش ، یا پدری با فرزندش ، یا خویشاوندان ، یا زن و شوهر(ی که همسایه اوست ) ، یا زن و شوهر بیگانه ای صلح دهد ، و کسی که تخفیف دهد پریشانی را ، از طلبی که از او دارد ، یا از طلبش از عهده مدیون بکاهد ، و کسی که در حساب خود نظر کند ، و قرض کهنه ای را بر عهده خود ببیند ، که طلبکارش از به دست آوردنش مایوس شده ، پس آن را به صاحبش برگرداند ، و کسی که یتیمی را سرپرستی نماید ، و کسی که سفیهی را از ضربه زدن به آبرو و عرض مومنی باز دارد ، و کسی که قرآن ، یا قسمتی از آن را بخواند ، و کسی که خدا را یاد کند ، و نعمتهایش را برشمارد ، و اقدام به شکر نماید ، و کسی که از بیماری عیادت کند ، و کسی که به پدر و مادر یا یکی از آنها نیکی نماید ، و آن که پیش از رسیدن روز اول شعبان پدر و مادر خویش را به خشم آورده بود و در این روز خشنودشان ساخت و هرکه جنازه ای را تشییع نماید ، و هرکه در این روز مصیبت زده ای را تسلی بخشد ، و هر کس در این روز چیزی از ابواب خیر را بجا آورد از آویختگان به درخت طوبی است . ... .