صحنه پابرجاست!

شهادت حضرت باب الحوائج امام کاظم علیه السلام تسلیت باد

------------------------------------------------------

 کسی که بوسه زند عرش، آستانش را
قضا به گوشه زندان نهد مکانش را
کسی که روح الامین است طایر حرمش
هجوم حادثه بر هم زد آشیانش را
به حبس و بند و شهادت اگر چه راضی شد
به جان خرید بلاهای شیعیانش را
قسم به سجده طولانی‌اش ز شب تا صبح
به سود حلقه زنجیر استخوانش را
چو از مدینه پیغمبرش جدا کردند
به هم زدند دریغا که خانمانش را
ز حیله بازی هارون دون نجاتش داد
بریده بود بیداد خود امانش را
به جز عبای فتاده به خاک در زندان
نبینی آن که بجویی اگر نشانش را

شاعر: استاد سید رضا مؤيد

آقــــــا بیا؛ به خاطر بــاران ظــــهور کن

وقتی برای بدرقـــــه عشـــــق میــــروی

افسرده از هجــــــــــوم هوسهای عالمیم

آقــــا؛ به حرمــت مفــــــــهوم انتـــــــظار

کی میشـــــــــود که تو از راه مـــیرسـی؟

یا صـــــاحب الزمــــــــان؛ قدمت خیـر،العجل

 یعنی که ای تمام عدالت، ظهور کن

پانزده رجب سالروز وفات جانگداز عقیله بنی هاشم حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) تسلیت باد

همين كه روز بر آن دشت، طرحي از شب ريخت
هزار كوه مصيبت به دوش زينب ريخت
نظاره كرد چو «شمس الشموسِ» بي سر را
به گوش گوش فلك، ناله ناله يا رب ريخت
جهان براي هميشه سياه شد چون شب
ز چشم هاي ترش هرچه داشت كوكب ريخت
چه بود نيت ناآشكار ساقي غم
كه جام زينب غم ديده را لبالب ريخت
كشاند كرب و بلا را به شام و بام فلك
هزار فصل طراوت به باغ مذهب ريخت
زبانه هاي كلامش به جان دم سردان
شراره ها شد و آتش نشاني از تب ريخت
اگر هميشه ببارند ابرهاي جهان
نمي رسند به آن اشك ها كه زينب ريخت

شاعر: سعید بیابانکی

شاعر:منیره سادات هاشمی

گر پاي كسي در حرمت جاي بگيرد

از لطف خريدارشوي تو به نگاهي

شاهي بنما و بده بر ما تو پناهي

دل را ببرد تا به خدا، گر كه بخواهي

سخت است بيارم به حرم، بار گناهي

گويم كه بگردم به فداي تو الهي

آيد نشود در دو جهان غرق تباهي

از كودكي‌ام حب تو با شيره ي جان داد

مادر به اميدي كه شوم آنچه تو خواهي

يك عمر دلم را به تو بستم كه از آن رو

گويي بمن اي شاه، تو هم جزء سپاهي

شاعر:کمال مومنی

به جز از علی نباشد به جهان گره‌گشایی                  طلب مدد از او کن چو رسد غم و بلایی

چو به کار خویش مانی در رحمت علی زن              به جز او به زخم دل‌ها ننهد کسی دوایی

میلاد مسعود مولانا امیر المومنین ، اسدالله الغالب ، علی بن ابیطالب (علیه افضل صلوات الله الواهب) بر عاشقان و دلباختگان حضرتش مبارک

اي بر لب هر زمزمه نامت غزلي تر!

چشمان تو از كوثر و زمزم عسلي­ تر

خورشيدتر از روي تو اين خاك نديده است

اي تيغه مشرق به جلاي تو جلي­ تر

تو آخرِ عشقي و زبان ِدلي و نيست

از جذبه چشمان تو بين­ المللي­ تر!

سر باز كن اي راز كه در غربت اين چاه

هر چشم به اعجاز لبت خشك، ولي تر!

اي دامنه نور حرا در عرفاتت

با دست تو پيمان محمد(ص)، عملي­ تر

از جنس كدامين مِيِ­ نابي كه به نامت

لب مي­شود از سكر شرابي ازلي­ تر

جز نام بلندت چه بخوانم؟ چه بگويم؟

از صولت شمشير خدا كيست علي­ تر؟!

احمدرضا الياسی

زنده تر از تو كسي نيست چرا گريه كنيم؟

مرگمان باد و مباد آن كه تو را گريه كنيم

هفت پشت عطش از نام زلالت لرزيد

ما كه باشيم كه در سوگ شما گريه كنيم؟

رفتنت آينه آمدنت بود ببخش

شب ميلاد تو تلخ است كه ما گريه كنيم

ما به جسم شهدا گريه نكرديم، مگر

مي توانيم به جان شهدا گريه كنيم؟

گوش جان، باز به فتواي تو داريم بگو

با چنين حال بميريم وَ يا گريه كنيم؟

اي تو با لهجه خورشيد سراينده ما

ما تو را با چه زباني به خدا گريه كنيم؟

آسمانا! همه ابريم گره خورده به هم

سر به دامان كدام عقده گشا گريه كنيم؟

باغبانا! ز تو و چشم تو آموخته ايم

كه به جان تشنگي باغچه ها گريه كنيم

(شاعر: محمدعلي بهمني)

شاعر: یوسف رحیمی

میلاد با سعادت شکافنده علوم حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) مبارک.

اي لاله باغ آفرينش

شاعر: استاد مشفق کاشانی

سلام بر ماه رجب، ماه پيوند بندگان با معبود مهربان، ماه بارش باران مهر و محبت الهي، ماه رسيدن به سر منزل مقصود، و ماه اُنس شب زنده‏ دارانِ هميشه بيدار با محبوب و معبود بي‏همتا.
سلام بر هلال رجب که آمدنش مژده پايان اندوه است و بدر آنْ يادآور تولد ماه تمام، امامِ هُمام و حيدر کرّار و پايانشْ نويد رهايي بشر از جهل و ناداني، شکوفايي اخلاق انساني، بعثت آن بزرگْ مردِ تاريخ براي هميشه زمان.
سلام بر بهار مناجات و بندگي. سلام بر نجواي شبانه اهالي رجب. سلام بر شب‏هاي رجب که پذيراي زاهدان است و سلام بر روزهايش که ميزبان عاشقان وصال الهي است و سلام بر لحظه لحظه رجب که شاهد ذکرِ ذاکران است.

دوستان مژده كه آماده بساط طرب است
طرب ماست كه خالي ز ملال و تعب است
هر كجا خلقت پاك است بشر يا كه ملك
همه در وجد و سرورند كه ماه رجب است
سيزده روز كه بگذشت از اين ماه شريف
روز مولود امامي است كه محبوب‌ رب است
در نحوست عدد سيزده ‌اندر اعداد
هست مشهور و مر اين نكته برايم عجب است!
سعد اكبر ز چه رو آمده اين روز و چرا
بين ايام چنين روز و مهي منتخب است؟
هاتفي گفت كه ميلاد شهنشاه جهان
اسد‌ا... علي خسرو عالي نسب است
شعف و وجد بدانسان كه نگنجد در وهم
طرب و عيش فراهم همه را زين سبب است
شيعيان هر كه به هر جا همه را وجد و سرور
شرق تا غرب جهان هر كه عجم يا عرب است
پيروانش همگي حامي مظلومانند
خصم ظالم بود آن كو به علي منتسب است
به تولا دل من شاد ز سرمنزل عشق
به تبرا به سوي خصم سرا پا غضب است
شهر علم است پيمبر و علي هست درش
هر در از علم كه بيني همه زو منشعب است
بي‌ولايش بشر ار دست بيابد به كرات
باز از قافله علم وتمدن عقب است
وعده فرموده به بالين محبان آيد
اي خوش آن لحظه ولي حيف كه جان‌ها به لب است
نظر لطف و عنايت تو ز ما باز مگير
يا علي تا به جهان سال و مه و روز و شب است
«قائمي» طبع چنين خرم و سرشار نداشت
از عنايات علي بود و ز يمن رجب است
شاعر:احمد قائمي

شهد شیرین شهادت که به جامت کردند             سکه سلطنت عشق به نامت کردند

لاله را از رگ تو رنگ و    جلایی     دادند            نور ظلمت شکنی   پرتو  نامت  کردند

همه گفتند نرو،  عشق  پیامت    میداد            عید ذبح است بیا،قرعه به نامت کردند

قلم پای تو چون جوهری از خون  بگرفت              ثبت در  دفتر   عشاق دوامت   کردند

از رخ لاله  و  داغ  دل   آن    لاله وشان                بیرق عشق گرفتند و به بامت کردند

سرمه چشم دلم خاک سر کوی تو شد              در برشاه ولایت   چو   غلامت کردند

رفته بودم که زگل از تو   نشانی گیرم           شمع وپروانه وگل هر سه سلامت کردند

 

ای سرزمینت لاله زار سبز خرمشهر

خونین دیار داغدار سبز خرمشهر

با لاله های سرخ گلزار تو می زیبد

بر قد و بالایت بهار سبز خرمشهر

در هر قدم خاک گهربار تو افتاده است

صدها دلاور پاسدار سبز خرمشهر

یاران سرود فتح را مستانه می خواندند

با تیربار بی قرار سبز خرمشهر

آزادی ات را هدیه آوردند جانبازان

رزمندگان این دیار سبز خرمشهر

می روید از گلدسته های مسجد جامع

چون گل اذان بر شاخسار سبز خرمشهر

آری نشان افتخار تو شهیدانند

این نخل های سر به دار سبز خرمشهر

شادابی ات را پاس می دارند مردانت

با رهبری والاتبار سبز خرمشهر

اینک که خورشید ظفر تابیده بر بامت

جاوید بادت روزگار سبز خرمشهر

شاعر:بهروز ساقی

سلام وارث تنهای بی‌نشانی‌ها!
خدای بیت غزل‌های آسمانی‌ها

نیامدی و کهنسال‌هایمان مُردند
در آستانهٔ مرگ‌اند نوجوانی‌ها

چقدر تهمتِ ناجور بارمان کردند
چقدر طعنه که: «دیوانه‌ها! روانی‌ها!

کسی برای نجات شما نمی‌آید
کسی نمی‌رسد از پشتِ نُدبه‌خوانی‌ها»

مسیحِ آمدنی! سوشیانس! ای موعود!
تو ـ هر که هستی از آن‌سوی مهربانی‌ها!

بگو به حرف بیایند مردگانِ سکوت
زبان شوند و بگویند بی‌زبانی‌ها

هنوز پنجره‌ها باز می‌شوند و هنوز
تهی است کوچه از آوازِ شادمانی‌ها

و زرد می‌شوند و دانه‌دانه می‌افتند
کنار پنجره‌ها برگِ شمعدانی‌ها

شاعره:پانته آ صفایی بروجنی

شاعر : زنده یاد استاد شهریار

باده بريز ساقيا به جام مي گسارها * * * از آن مي اي كه داده حق وعده به بي قرارها
كه ديده ها شود برون ز قيد انتظارها * * * از پس پرده شد عيان چهره پرده دارها
شكوه ديگري خدا داده به روزگارها * * * به گوش جان رسد ندا ز طَرْفِ جويبارها
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدي

بيا بيا به جمع ما مي طهور مي دهند * * * خدمت پير پيروان اِذن حضور مي دهند
خطّ امان ما ازين جشن و سرور مي دهند * * * به سوي روضه جنان برگ عبور مي دهند
برگ عبور ظلمت از جلوه نور مي دهند * * * به شعر عارفانه ام حدّ شعور مي دهند
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدي

گفت خدا به آسيه عود به مجمر آورد * * * مي طهور از جنان ساره به ساغر آورد
قِماط مريم آورد ، گلاب هاجر آورد * * * حامل وحي سرمدي سوره كوثر آورد
كه بهر ختم الانبيا خديجه دختر آورد * * * چه دختري كه مرغ دل نغمه ز دل برآورد
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدي

مژده بده به عاشقان روح مجسّم آمده * * * سوره كوثر از خدا براي خاتم آمده
به نزد ختم الانبيا ز خُلد آدم آمده * * * نوح نبي به خدمت نيّرِ اعظم آمده
خليل با كليم حق همدل و همدم آمده * * * براي عرض تهنيت مسيح مريم آمده
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدي

اوست كه ز امر كبريا فاطمه هست نام او * * * اوست كه شهد بندگي ريخته حق به جام او
عرض سلام مي كند نبي به احترام او * * * علي قيام مي كند مقابل قيام او
شرم و حيا ، حيا كند ز عفّت كلام او * * * خوش آن زني كه مي كند پيروي از مرام او
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدی

فاطمه اي كه هستي جهان بود ز هست او * * * عالمه اي كه داده حق كِلك قضا به دست او
چرخ بود مدوّر از گردش چشم مست او * * * هر آن زني كه مي خورد ز ساغر الست او
بهشت را به او دهد خدا به ناز شست او * * * مشي و مرام ما بود ايده حق پرست او
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدي

اگر نبود فاطمه حدوث را قِدم نبود * * * اگر نبود فاطمه حيات را عدم نبود
اگر نبود فاطمه رسول محترم نبود * * * اگر نبود فاطمه اَتمِّ هر نعم نبود
اگر نبود فاطمه سوره « والقلم » نبود * * * اگر نبود فاطمه كتيبه اي رقم نبود
كه از نسيم رحمت و عطاي ذات سرمدي * * * مشام دهر مشك بو شد از گل محمدي
شاعر: زنده یاد ژولیده نیشابوری