صحنه پابرجاست!

شهادت بانوی دو سرا حضرت فاطمه  زهرا سلام الله علیها را به ارادتمندان حضرتش تسلیت عرض می کنم

==========================================

من میروم دگر ز کنارت پسر عمو

دیدار ما به روز قیامت پسر عمو

من می روم و مونس شب هات می شود

یک چاه و قبر مخفی و غربت پسر عمو

من حاضرم قسم بخورم که ندیده ام

از تو به غیر مهر و محبت پسر عمو

دنیای تو مگر که به آخر رسیده است

برخیز، جان من به فدایت پسر عمو

چشمت کجاست قطرۀ اشکی به من بده

می خواهمش برای شفاعت پسر عمو

گریه مکن فدای سرت هرچه شد، زیاد...

...کاری نبود عمق جراحت پسر عمو

شرمنده ام غلاف عدو دست من برید

بر دوش مانده بارِ خجالت پسر عمو

سروده حمید رضا برقعی

به حال خانه ی ما غم گرفتند

که روزی روزگاری خانه ی ما

صفایی داشت آن را هم گرفتند

کنون افتاده ناله در دل باد

و حتی آسمان هم ناله سر داد

نمی دانی چه شد در آن سیاهی

خودم دیدم که بین کوچه افتاد

ز چشمش سیلی کین سو گرفته

که حتی از علی هم رو گرفته

خودم دیدم که مادر زیر چادر

دو دستی دست بر پهلو گرفته

به قلب مادرم زخم فدک خورد

دل ریش پدر جانم نمک خورد

خرابم شد به سر انگار دنیا

که پیش چشم من مادر کتک خورد

کمی با درد و شبنم راه می رفت

و با دنیایی از غم راه می رفت

اگر چه دست بر دیوار می زد

ولی با قامتی خم راه می رفت

شدم این روزها غمخوار زهرا(س)

و مدیون سوال چشم بابا

همین الان حدود چند روز است

که می ترسم ببوسم صورتش را

و دارد می رود از خانه کم کم

و چشمان پدر با اشک نم نم

و در زانوی او دیگر رمق نیست

به روی شانه اش دنیای ماتم

سروده وحید محمدی

اشعار از استاد ابوالقاسم حالت

******************************************************

برگرفته از irc.ir

خورشيد، ابرهاي تيره را كنار مي زند.
آسمان، رنگين كمان هفت رنگش را از آن سوي سپيدي ها بيرون مي آورد و حجله اي رنگين بر روي زمين مي سازد و زمين حرير بافته شده از زمستان را چون نوعروسي از روي خويش برمي دارد.
گل ها زمين را مي آرايند. درختان عطرستاني از شكوفه ها مي سازند. پرستوها هلهله كنان به خانه هاشان باز مي گردند. آبشار، موسيقي سبز شدن را مي نوازد.
جشني بزرگ در راه است؛ جشني كه زيباترين تجمع هستي است، جشني كه شروع رستاخيزي بهاري است، جشني كه پايان زمستان است، جشني كه شروع تمام مهرباني هاست، جشني كه ما ايراني ها آن را فرصتي مي دانيم براي دوباره متولد شدن، براي سرودن شعري ديگر از بودنمان. براي شروع عيد آماده مي شويم، در حالي كه خانه هاي درون و بيرون را آذين بسته ايم، در حالي كه مي خواهيم روحمان را غبارروبي كنيم.
در حالي كه مي خواهيم با نقل و شيريني، طعم شيرين اين جشن را هرچه بيشتر بچشيم.
سلام مي كنيم به تمام روزهايي كه در حال آمدن هستند.
سجده مي كنيم در برابر خدايي كه باز هم اجازه ديدن سالي جديد را به ما عنايت فرمود.
خداوندا! تو را مي ستاييم كه خالق روزهاي زيباي بهاري و از تو درخواست مي كنيم چون سرو سبزمان گرداني تا از تمام ناراستي هاي زمانه آزاد باشيم.
خداوندا! چون پرندگان، راه و رسم پرواز را به ما بياموز؛ پروازي به سمت حضور مهربانت.
و چون قطره هاي باران در مسيري قرارمان ده كه به اقيانوسي از معرفتت برسيم.
عيد در همين حوالي است و همه با هم دعاي بهاري را زمزمه مي كنيم:
«يا مُقَلِّبَ القُلُوبِ وَ الاَبْصارِ يا مُدبِّرَ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ يا مُحِّوِلَ الْحَوْلِ وَ الْاَحْوالِ حَوِّلْ حالَنا اِلي اَحْسَنِ الْحالِ».

... اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَيْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاء تَكُونُ لَنَا عِيداً... . (مائده: 114)
... بارالها، پروردگارا، از آسمان خواني بر ما فرو فرست تا عيدي براي ما باشد!
عيد در لغت، به معناي بازگشت است. ازاين رو، به روزهايي كه مشكلات از قوم و گروهي برطرف مي گردد و در حقيقت، آن قوم شكوه و افتخارها و پيروزي هاي نخستين خود را باز مي يابند، عيد گفته مي شود.
در فرهنگ اسلامي نيز از آنجا كه آلودگي ها برخلاف فطرت انسان هاست، آن گاه كه اين آلودگي ها از ميان مي رود و انسان بر آن غلبه مي كند، عيد گفته مي شود. در آيه اي كه به آن اشاره شد نيز از آنجا كه نزول مائده، روز بازگشت به پيروزي و پاكي و ايمان به خدا بوده، حضرت مسيح(ع) آن را عيد ناميده است.1 در قرآن كريم فقط يك بار و آن هم در اين آيه شريفه لفظ عيد به كار برده شده است.
در روايتي از حضرت علي(ع) آمده است: «هر روزي كه در آن گناه نكني، عيد است.» اين روايت به همين مضمون از عيد اشاره دارد و با آن منطبق است؛ زيرا روز ترك گناه، روز پيروزي و پاكي و بازگشت به فطرت نخستين است
1. آيت‌الله ناصر مكارم شيرازي، تفسير نمونه، ج 5، ص 131
----------------------------------------------------------------------------------------------
حديث
ـ پيامبر اكرم(ص): «عيدهاي خود را با گفتن الله اكبر آذين بنديد».1
ـ حضرت علي(ع): «نوروز ما، هر روز است».2
«هر روزي كه در آن نافرماني خدا نكنيم، آن روز عيد است».3
ـ امام صادق(ع): «چون عيد نوروز فرا رسد، بدن خود را بشوي و پاكيزه ترين جامه هايت را بپوش و با خوش بوترين عطرها خودت را معطر كن و در آن روز روزه دار باش!»4
«... روز نوروز، همان روزي است كه خداوند در آن از بندگان پيمان گرفت كه او را بپرستند و هيچ شريكي برايش نياورند و به فرستادگان و حجت هاي او و به امامان(ع) ايمان بياورند. نوروز، نخستين روزي است كه خورشيد در آن طلوع كرد... . هيچ نوروزي نيست مگر آنكه ما در آن روز، منتظر فرج هستيم؛ زيرا نوروز از روزهاي ما و شيعيان ماست».5
 1. محمد محمدي ري‌شهري، ميزان الحكمة، ج 9،
----------------------------------------------------------------------------------------
ـ هنگام تحويل سال اين دعا بسيار خوانده شود: «يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصارِ يا مُدَبِّرَ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ يا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْاَحْوالِ حَوِّلْ حالَنا اِلي اَحْسَنِ الْحالِ».
ـ امام صادق(ع) به معلي بن خنيس اين گونه آموخت: «چون روز نوروز شود، غسل كن و پاكيزه ترين جامه هاي خود را بپوش و به بهترين بوهاي خوش خود را خوش بو گردان و در آن روز، روزه بدار. پس چون از نماز پيشين و پسين و نافله هاي آن فارغ شوي، چهار ركعت نماز بگزار؛ [هر دو ركعت، به يك سلام. دو ركعت اول پس از حمد، ده مرتبه سوره قدر بخوان و در ركعت دوم، پس از حمد، ده مرتبه سوره كافرون و در ركعت سوم پس از حمد، ده مرتبه سوره اخلاص و در ركعت چهارم، پس از حمد، ده مرتبه سوره فلق و ناس را بخوان و پس از نماز سجده شكر به جا آور و اين دعا را بخوان: «اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الاوْصِياءِ الْمَرْضيِّينِ وَ عَلي جَميِعَ اَنْبِيائِكَ وَ رُسُلِكَ بَاَفْضَلَ صَلواتِكَ وَ بارِكْ عَلَيهْمْ بِاَفْضَلَ بَرَكاتِكَ وَصَلِّ عَلي اَرْواحِهِمْ وَ اَجْسادِهِمْ. اَللَّهُمَ بارِكْ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ محَمَّدٍ وَ بارِكَ لَنا فِي يَوْمِنا هَذا الَّذي فَضَّلْتَهُ وَ كَرَّمتَهُ وَ شَرّفْتَهُ وَ عَظَّمْتَ خطَرَهُ. اَلَّلهُمَ بارِكْ لِي فِيمَا انْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ حَتّي لا اَشكُرَ احَداً غَيْرَك وَ وَسِّعْ عَلَيَّ فِي رِزْقي يا ذَالْجلالَ وَ الْاِكْرامِ. اَلّلهُمَ ما غابَ عَنِّي فلا يُغَيِبنَّ عَنِّي عَونُك وَ حفظُكَ وَ ما فَقَدْتُ مِنْ شَيْءٍ فَلا تُفقِدني عَوَنَك عَلَيْه، حَتّي لا اَتَكَلَّفَ ما لا اَحْتاجُ اِلَيْه يا ذَاالجْلالِ وَ الاِكْرامِ».
و بسيار بگو: «يا ذَالْجْلَالِ وَ الْاِكْرامِ».1

1. مفاتيح الجنان، ص 598.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
عبدالصمد بن علي از جد خود نقل مي كند: «در نوروز جامي سيمين كه پر از حلوا بود براي پيغمبر هديه آوردند و آن حضرت پرسيد كه اين چيست؟ گفتند: امروز روز نوروز است. پرسيد كه نوروز چيست؟ گفتند: عيد بزرگ ايرانيان است. فرمود: آري در اين روز بود كه خداوند عسكره را زنده كرد. پرسيدند: عسكره چيست؟ فرمود: عسكره هزاران مردمي بودند كه از ترس مرگ ترك ديار كرده و سر به بيابان نهادند و خداوند به آنان گفت بميريد و مردند. سپس آنان را زنده كرد و ابرها را امر فرمود كه به آنان ببارد. از اين روست كه پاشيدن آب در اين روز، رسم شده پس از آن حلوا تناول كرد و جام را ميان اصحاب خود قسمت كرده و گفت كاش هر روزي بر ما نوروز بود».

مسعود اصلانی

********************************************************

پنجم جمادی الاول سالروز ولادت با سعادت عقیله بنی هاشم حضرت زینب (س) را پیشاپیش تبریک عرض می کنم

*****************************

عاشق شدیم عاشق و حیران ما شدند 

قومی اسیر زلف پریشان ما شدند

آنقدر عاشقیم  که عشاق روزگار

مبهوت اشتیاق گریبان ما شدند

روح القدس شدیم  و تمامی شاعران

گرم غزل سرایی دیوان ما شدند

یوسف شدیم و بهر تماشای حال ما

صد ها عزیز راهی زندان ما شدند

آنقدر آمدیم و مسلمان او شدیم

 آنقدر آمدند و مسلمان ما شدند

ما عشقیم عاشق حیران زینبیم

تکفیرمان کنید مسلمان زینبیم

ما را نوشته اند برای گدا شدن

سائل شدن اسیر شدن مبتلا شدن

از آن طرف خلاصه دری باز می شود

 می ارزد انتظار به این آشنا شدن

عشاق سنگ خورده دیوار زینبیم

پس واجب است غرق تماشای ما شدن

وقتی مسیر جای قدمهای زینب است

 میلی نمی کنیم به جز خاک پا شدن

 اول طواف بعد منا پس چه بهتر است

بعد از دمشق راهی کرببلا شدن

 ما را برای راز و نیاز آفریده اند

 این کعبه را برای نماز آفریده اند

این کیست که فرشته گلیم آورش شده

بال و پر فرشته نخ معجرش شده

دیگر نیاز نیست به گهواره بردنش

دست حسین بالش زیر سرش شده

از این به بعد خانه مولا چه دیدنی است

 با زینبی که فاطمه دیگرش شده

زهرا همان که مادر پیغمبرش شده

 دیروز دختر  وجنات  خدیجه بود

حالا خدیجه آمده و دخترش شده

این گونه بود فاطمه شد ریشه بقا

این گونه بود فاطمه شد ام امّها

زینب طلوع بود ولی ابتدا نداشت

زینب غروب بود ولی انتها نداشت

زینب رسول بود ولی مصطفی نشد

شهر نزول بود اگر چه حرا نداشت

زینب اگر نبود کسی فاطمی نبود

 زینب اگر نبود کسی مرتضی نداشت

 زینب اگر نبود حسینی نمی شدیم

 زینب اگر نبود زمین کربلا نداشت

 زینب هر آنچه گفت تماماً حسین بود

اصلا به غیر نام حسین اعتنا نداشت

زینب اگر نبود مسلمان نداشتیم

باور کنید ذکر حسین جان نداشتیم

جایی پریده است که پیدا نمی شود

حتی عروج این همه بالا نمی شود

دیدند صبح آمده   اما در آسمان

 خورشید شهر فاطمه پیدا نمی شود

 یا ایها الرّسول چرا آفتاب صبح

در آسمان شهر تماشا نمی شود

 فرمود: زینب آینه روی دخترم

 آن که مقام بی حدش املا نمی شود

 چون بی نقاب آمده بیرون ز حجره اش

 امروز آفتاب هویدا نمی شود

حقش نبود کعبه نیلو فرش کنند

 حقش نبود سر زده بی معجرش کنند

لبهاش تشنه بود ولی رود نیل بود

بالش شکسته بود ولی جبرئیل

زینب فرشته،آینه،حوریه،عاطفه

 از جنس خانواده ای از این قبیل بود

 گودال هم که رفت فقط سر به زیر بود

شرمنده بود از این که قتیلش  قلیل بود

 کوچه به کوچه لشگر کوفه شکست خورد

 از دست خانمی که تماماً اصیل بود

 ویرانه کرد کاخ بلند یزید را

 زینب تبر نداشت ولیکن خلیل بود

  علی اکبر لطیفیان

دهم ربیع الثانی ،سالروز وفات بانوی مهربان کویر،کریمه اهل بیت ، فاطمه معصومه سام الله علیها را به ارادتمندان حضرتش تسلیت عرض می کنم 

--------------------------------------------------------------------------------------------------

مرغ دلم راهی قم می شود
در حرم امن تو گم می شود
عمه سادات سلام علیک
روح عبادات سلام علیک
كوثر نوری به كوير قمی
آب حيات دل اين مردمی
عمه سادات بگو كيستی؟
فاطمه يا زينب ثانيستی؟
از سفر كرب و بلا آمدی؟
يا كه به دنبال رضا آمدی؟
من چه كنم شعله داغ تو را
درد و غم شاهچراغ تو را
کاش شبی مست حضورم كنی
باخبر از وقت ظهورم كنی

سروده : زنده یاد حاج محمد رضا آقاسی

سروده : رقیه ندیری

****************************

ده روز پرحادثه ولي مبارك،
ده روز پر اضطراب، ولي سرشار از اميد،
ده روز تاريخ ساز و انقلاب آفرين و بهارْآور و شكوفه گستر، «دهه فجر».
دهه فجر، ميقات ده روزه ياران امام راحل بود، كه پيشِ پاي آمدنش فرشي از بشريّت گستردند و «مهرآباد» تا «بهشت زهرا» را از حضور خويش آكندند؛
و اين روزهاي حماسه آفرين، كليد گشاينده درهاي پيروزي به روي ملت عزيز ما بود و ارمغانش:
استقلال، آزادي و جمهوري اسلامي!
«والفجر»، سوگند هميشه برپا و بر جاي ازليِ خداوند است كه نويدبخشِ پگاهِ روشن پيروزي در افق جهادِ امت هاست.
در تاريخ انقلاب و ميهن ما، بهمن ماه، تجلي اين وعده الهي بود.
ماه شوريدگانِ دلداده اي كه سرمست از كلام و پيام آن پير ميْ فروش، خود را به خطّ خون و آتش زدند و «گل تكبير» را در همه جاي اين ميهن شكوفاندند.
هنوز هم بهمن، همان شور و طراوت را دارد و دهه فجر، يادآور عطر آن خلوص و پاكي و بي ادعاييِ صادق ترين فرزندانِ كشور امام زمان است.
دهه فجر، سرود حنجره هاي داوودي است كه در رهگذر نسيم ايمان ترانه آزادي خواندند و بر مائده استقلال، نعمتِ پيروزي گستردند.
دهه فجر، ميثاق دوباره و همواره ما با خون شهيدان و خطّ رهبري و ولايت است.
دهه فجر، روزهاي پيروزي حق در جدال با باطل است.
دهه فجر، گرچه ده روز است، اما پربارتر از ده قرن است.
امام امّت، خورشيدي بود كه از غرب تابيد و مشرق را فرا گرفت و به ايرانِ خونين باز گشت و «انوار الهي» را از قم ـ اين حرم آل محمد صلي الله عليه و آله ـ به سراسر گيتي پراكند.
با پيروزي انقلاب اسلامي در دهه فجر، فروغ شهادت ها، دامن آفاق را روشن ساخت و پرده هاي ظلمت و تزوير شرق و غرب را از هم دريد و ايران را نورباران كرد.
دهه فجر، مطلع غزل زيباي پيروزي و قصيده بليغ و رساي اسلام بود.
دهه فجر، جانِ سيراب زمان بود، از «كوثر ولايت فقيه»
و... دهه فجر، فجر روشن و صبح صادق تحقق «جمهوري اسلامي» بود.
و اين فجر، به خواست خدا تا ظهور دولت يار، باقي است.

مرقومه استاد جواد محدثی

به مناسبت یازدهم بهمن سالروز شهادت شهید باقری

--------------------------------------------------------

غلامحسين افشردى معروف به حسن باقرى در 25اسفند 1334 ش در تهران به دنيا آمد. اين شهيد گرانقدر در نوجوانى در كلاس هاى مذهبى كه زير نظر آيت اللّه دكتر بهشتى برگزار مى شد شركت مى كرد و شديدا تحت تأثير وى قرار گرفت. ايشان پس از گذراندن دروس ابتدايى و دبيرستان وارد دانشگاه اروميه شد ولى به دليل فعاليت هاى سياسى، پس از دو سال از دانشگاه اخراج گرديد. از آن پس به سربازى رفت و در لبيك به فرمان امام خمينى (ره)، از پادگان گريخت. شهيد افشردى در جريان انقلاب، در تصرف يك كلانترى و نيز پادگان عشرت آباد تهران مشاركت نمود و با پيروزى انقلاب به كميته انقلاب اسلامى پيوست. وى همچنين مدتى به روزنامه نگارى پرداخت و در سال 58 در رشته حقوق قضايى دانشگاه تهران پذيرفته شد. او با شروع جنگ تحميلى، به سوى جبهه هاى جنوب شتافت و به سرعت، استعدادهايش شكفته شد و در مناصب فرماندهى نظامى سپاه و بسيج رشد كرد تا جايى كه فرماندهى چندين عمليات نظامى و موفق از جمله ثامنُ الحُجَج، طريق القُدس، فتح المبين، بيت المقدَّس، رمضان و محرَّم را در برخى محورهاى مهم بر عهده گرفت. شهيد افشردى (باقری) همچنين در آزادسازى شلمچه و خرمشهر نقش مهمى داشت. وى سرانجام در حالى كه به عنون جانشين فرماندهى نيروى زمينى سپاه، در حين يك عمليات اكتشافى و اطلاعاتى در جبهه فكه حضور داشت، بر اثر اصابت گلوله توپ دشمن، در 27 سالگى شربت شهادت نوشيد.

روحش شاد ویادش گرامی

برگرفته از irc.ir

سروده :مهدی زارعی

مردي يهودي نزد پيامبر آمد و پرسيد: علت نام گذاري شما به نام هايي چون محمد، احمد، ابوالقاسم، بشير، نذير و داعي چيست؟
پيامبر فرمود: محمد ازآن رو كه من در زمين، ستوده شده ام و احمد به اين دليل كه ستوده آسمانيان هستم. ابوالقاسم ازاين رو كه خداوند در روز قيامت، قسمت آتش را جدا مي كند و هر كه به من كافر شده باشد، جايش در آتش است و بهشت، سهم كسي است كه به من ايمان آورده و به نبوت من اقرار كرده باشد. اما «داعي» از آن روست كه من مردم را به دين پروردگارم دعوت مي كنم. «نذير» و «بشير» يعني ترساننده و بشارت دهنده و من مردم را از دوزخ مي ترسانم و به بهشت بشارت مي دهم.

---------------------------------------------------------------------

زندگانی پیامبر اعظم (ص) ،محمد محمدی ری شهری

مردي يهودي از پيامبر خدا چند دينار طلب كار بود. روزي آمد و طلب خود را از حضرت خواست. پيامبر به او فرمود: «اي مرد! فعلاً چيزي ندارم كه به تو بپردازم» مرد يهودي گفت: رهايت نمي كنم تا طلبم را بپردازي! پيامبر فرمود: من هم با تو مي نشينم.
آن قدر در كنار او نشست كه در همان جا، نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا و نماز صبح را خواند. اصحاب پيامبر خدا آن مرد را تهديد كردند. پيامبر به آنها نگاه كرد و فرمود: با او چه مي كنيد؟ گفتند: يك يهودي شما را باز دارد؟ پيامبر فرمود: از سوي پروردگارم برانگيخته نشدم كه به معاهده غير معاهد ستم كنم.
چون روز بالا آمد، مرد يهودي گفت: گواهي مي دهم كه هيچ خدايي جز اللّه نيست، گواهي مي دهم كه محمد بنده و فرستاده اوست و نصف مالم را در راه خدا مي بخشم.
به خداقسم اين كار را با تو نكردم مگر براي اينكه اوصافي را كه از تو در تورات آمده امتحان كنم.

موالید مطهر پیامبر مهربانیها ، حضرت محمد مصطفی (ص) و امام عارفان عاشق حضرت جعفر صادق (ع) را به تمامی ارادتمندان تبریک و تهنیت عرض میکنم

****************************************************

لب نگار که باشد رطب حرام بود

زمان واجبمان مستحب حرام بود

فقیه نیستم اما به تجربه دیدم

بدون عشق مناجات شب حرام بود

اگر که هست طبیبم طبیب دوّاری

به من معالجه ی در مطب حرام بود

برآنکه دشمن اولاد توست نیست عجب

که نطفه اش نسب اندر نسب حرام بود

تو مرد ظرفشناسی و مهِر اولادت

عجم که هست برای عرب حرام بود

تو را در کمال نوشتند یا رسول الله

بزرگ آل نوشتند یا رسول الله

تو آفریده شدی و سرآمدت گفتند

هزار مرتبه اَحسن به ایزدت گفتند

تورا به سمت زمین با نسیم آوردند

توآمدی و ملائک خوش آمدت گفتند

نشان دهنده ی معصومیِ قبیله توست

اگر که قّبه خضرا به گنبدت گفتند

تمام آل عبا«کُلنا محمّد» بود

توعین نوری و در رفت و آمدت گفتند

اگر چه یک نفری، جمع چهارده نفری

تورا محمّد و آل محمّدت گفتند

شب ولادتت ای یار می کنم خیرات

نثار مقدم خیر تو چهارده صلوات

برای خُلق تو باید کنند تحسینت

نشد مشاهده شصت و سه سال نفرینت

از آن طرف تو اگر نور آخرین هستی

نوشته اند از این سو تو را نخستینت

هزار و سیصد و هشتاد و چندمین سال است

شدیم کوچه نشینت، شدیم مسکینت

شدیم ریزه خور سفره های سیّدی ات

گدای سفره ی هر سال چهارده سینت

توآمدی که علی را فقط ببینی و بس

نداده اند به جز دیده ی خدا بینت

یتیم مکه ای اما بزرگ دنیایی

اگر چه خاک نشینی، همیشه بالایی

مرا اویس شدن در هوای تو کافی است

اگر چه باز ندیدم، دعای تو کافی است

همینکه بوی تو را در مدینه حس کردم

لبم رسید به خاک سرای تو کافی است

چه حاجتی به پسر داری ای بزرگ قریش

همینکه فاطمه داری برای تو کافی است

همینکه اوّل هر صبح پیش زهرایی

برای روشنی لحظه های تو کافی است

تو آن پیمبر دنباله داری و بعدت

اگر علی تو باشد به جای تو کافی است

قسم به اشهد ان لااله الا الله

تو آمدی که بگویی علی ولی الله

تو آمدی و ترحّم شدند دخترها

چقدر صاحب دختر شدند مادرها

تو آمدی و رعیّت شکوه عبد گرفت

بدین طریق چه آقا شدند نوکرها

خدای خوب به جای خدای چوب نشست

و با اذان تو بالا گرفت باورها

بگو: مدینه علمی، علی درآن است

بگو: که واجب عینی است حرمت درها

بریز شیره پیغمبری به کام حسین

که از حسین بیاید علی اکبرها

زمان گذشت زمان ظهور دیگر شد

حسین منی انا من حسین اکبر شد

هزار حضرت مریم کنیز مادر توست

تورا بس است همینکه بتول، دختر توست

به دختران فلان و فلان نیازی نیست

اگر خدیجه والامقام همسر توست

علی و فاطمه دو رحمت خداوندی

برای عالم دنیا و صبح محشر توست

به یک عروج تو جبرئیل از نفس افتاد

خبر نداشت که این تازه اوج یک پَر توست

به عرش رفتی و ماندی در آن تقّرب محض

خدا برابر تو یا علی برابر توست

تو با علی جریان ساز شیعه اید ، اما

شناسنامه ی شیعه به نام جعفر توست

همیشه شکر چنین نعمتی روی لب ماست

که جعفر بن محمد رئیس مذهب ماست

سروده: علی اکبر لطیفیان

سروده: استاد محمد علی مجاهدی

سالروز آغاز امامت حضرت بقیه الله الاعظم مولانا اباصالح المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را به تمامی منتظران و عاشقان حضرتش تبریک و تهنیت عرض میکنم

*************************************************

سامره امشب تماشایی شده
جنت گل هـای زهرایی شده
لحظه لحظه، دسته دسته از فلک
همچو باران از سمـا بارد ملک
می زنند از شوق دائم بال و پر
در حضـور حجت ثانـی عشر
ملک هستی در یم شادی گم است
بعثت است این، یا غدیر دوم است
یوسف زهرا بـه دست داورش
می نهد تاج امـامت بـر سرش
عید «جاء الحـق» مبارک بر همه
خاصـه بـر سـادات آل فاطمه
عید آدم عیـد خاتم آمده
عید مظلومـان عالم آمده
عید قسط و عید عدل و دادهاست
لحظه هـایش را مبـارک بادهاست
عیـد قرآن، عید عترت، عید دین
عیــد زهـرا و امیــرالمؤمنین
عیــد یــاران فداکار علی است
عید محسن، اولین یار علی است
عیــد فتـحِ «میثـم تمار»هاست
عید عمرو مالک و عمارهاست
عید مشتاقان سرمست حسین
عید ذبح کوچک دست حسین
عید باغ یاسمن های کبود
عید شادیِ بدن های کبود
عید سردار رشیـد علقمه
عید سقـای شهیـد علقمه
عید ثـارالله و هفتـاد و دو تن
عید سربازان بی غسل و کفن
عید هجــده آفتـاب نـوک نی
کرده نوک نی چهل معراج طی
عید طاهـا عید فرقان عید نور
عید قرص مـاه در خاک تنور
عید عزت عیـد مجد و افتخار
عید مردان بـــزرگ انتظـار
آی مهدی دوستـان! عید شمـاست
این شعاع حسن خورشید شماست
آنکـه باشـد عـدل و داد حیدرش
حـق نهـد تـاج امـامت بر سرش
وعده فیض حضور آید به گوش
مـژده روز ظهـور آیـد به گوش
تا کنـد محکـم اسـاس کعبه را
کعبـه پوشیـده لبـاس کعبــه را
می کشد چون شیر حق از دل خروش
می رســد از کعبــه آوایش بـه گوش
می برد از دل شکیب کعبه را
می کشد اول خطیب کعبه را
روی او آیینه روی خــداست
پشت او محکم به نیروی خداست
پیش رو خوبان عالم، لشکرش
پشت سر دست دعای مادرش
بـر سـرش عمـامه پیغمبر است
ذوالفقارش ذوالفقار حیدر است
پرچمش پیراهـن خـون خداست
نقش آن رخسار گلگون خداست
رشته هایش از رگ دل پاک تر
از گل پرپر شده صـدچاک تر
حنجـر او نینـوای زینبین
نعره او «یا لثارات الحسین»
اشک چشمش خون هفتاد و دو تن
چهره: تصویـر حسین است و حسن
خیمـه اش آغـوش حی دادگر
مقدمش چشمِ قضا، دوش قدر
عدل از نـور جمـالش منجلی
پــایتختش کوفـه مـانند علی
آسمـان پروانـه ای دور سرش
خلق پندارند خود را در برش
آسمان چـون حلقه در انگشت او
ملک امکان قبضه ای در مشت او
فـرش راه لشکـرش بــال ملک
جــای سم مـرکبش دوش فلک
مکـه را بستانـد از نـا اهل هــا
بشکند پیشانـی از بوجهل هــا
شیعه گردد حکمران در آب و گل
کــوری این بازهـای کــور دل
عیــد موسا و عصا و اژدهاست
عید مرگ فرقه باب و بهاست
ای امـام عصـر عاشورائیـان
ای امیــد آخـر زهرائیــان
ای به عهد مهدویت مهـد مـا
ای نفس هایت دعای عهد ما
عمر ما بی تو بـه سـر آمـد بسی
ای پنـاه شیعـه تـا کی بیکسی
تـو بـه ما بینایی و ما از تو کور
تو به ما نزدیکی و ما از تو دور
ای ز چشـم مـا به ما نزدیک تر
تـا دل دشمـن شـود تاریک تر
چند میثم با تو نزدیک از تو دور؟
سیـدی مـولایی عجـل لظهـور

سروده: استاد حاج غلامرضا سازگار